Konyaaltı Mutlu Son

Konyaaltı Mutlu Son Erkekler artık cezalandırılmayı göze almadan kilisede evlenemese de aralarındaki uzun vadeli sevgi kaybolmadığına bakılırsa evlilik bağının yerini daha az coşkulu bir şey almak zorunda kaldı. İngiltere’de ve biroldukça Akdeniz topluluğunda -özellikle cenup Fransa’da- hemcinslerle birlikteliğin yeni adı affrèrement (kardeşlik) sözleşmesi oldu. Kardeşlik sözleşmesi hemcinsle sevgi ilişkisini düzenlemek için değil, çiftlerin huzur içinde beraber yaşamalarına izin vermek için benimsenmişti.

Kardeşlik sözleşmesi bir yuva oluşturmak ve un pain, un vin, et une bourse’i (bir ekmek, bir şarap ve bir cüzdanı) paylaşmak için iki insan arasında meydana getirilen yazılı bir anlaşmaydı. İtalya’da sözleşmeler benzer ifadelere yer veriyordu: une pane e uno vino. Aynı ekmek ve şarabı paylaşmak, gelecekte tüm malvarlıklarını paylaşacakları anlamına geliyordu. Kardeşlik sözleşmeleri, kardeşler (frère) ortaklaşa bir çiftlik miras aldıklarında ve orada aileleriyle birlikte yaşamaya geçinmek istediklerinde veya kuzenler güçleriyle mallarını birleştirdiklerinde kullanılıyordu. Bu resmi sözleşmeler genellikle noter huzurunda yapılıyor ve şahitler tarafından imzalanıyordu.

Konyaaltı Mutlu Son

Konyaaltı Mutlu Son örneğin 1606’da Fransa’nın güneybatısında yaşayan Pierre ve Jean Alary kardeşler şöyle anlaşmışlardı: Büyük sevgileri, kardeşçe duyguları, birbirleri için doğmuş olmaları, tüm hayatları süresince birlikte yaşayıp beraber çalıştıkları göz önüne alındığında onlar kardeş olmuşlardır. Haiz oldukları ve bundan sonrasında da olacakları her şeye ortaktırlar. Onlar aileleriyle beraber yaşayacak, birlikte yiyip içecek, bir masayı, bir evi ve bir ocağı paylaşacaklardır. Bu noktadan itibaren Pierre ve Jean birbirlerine bağlandılar. Aileleriyle birlikte kader ortaklığı yaptılar.

Kardeşlik sözleşmesi aynı zamanda her ikisinin de kızlarının çeyizine katkıda bulunacağını belirtiyordu. Pierre aslına bakarsanız evliydi ama sözleşme Jean’ın evlenmesi durumunda karısının çeyizinin ortak mülkiyetin bir parçası olacağını belirtiyordu. Kardeşlik sözleşmelerinin hepsinde taraflar birbirine aile bağlarıyla bağlı değildi. Farklı ailelerden bir çok insan, özellikle de veba nüfusu kırıp geçtikten sonra elde edilebilir ucuz araziler arttığında kardeşlik tesis etti. Hayatta kalanlar boş arazilere el koyup büyük kişisel servetler kazanırken, beraber çalışmaları için en uygun yasal araç kardeşlik sözleşmesi olmuştu. Kara Ölüm, Provence’ta engin toprakları sahipsiz bırakmıştı. Bölgeye gelip yerleşen yabancılar çoğunlukla kardeşlik sözleşmesi yapmış oldular.